Beetje van Panama

Na het prachtige corcovado zijn we dus via Panama naar de andere kant van Costa rica gereisd. Maar de reis richting Costa rica hebben we even onderbroken door een stop in Bocas del toro. Dit is een Eilandengroep waar veel backpackers verblijven. Het is er dan ook helemaal op ingericht. Veel hostels, cafe s, barretjes, stranden, boottochten enz.

Er zijn hier geen hostels aan het strand. En ook op loopafstand is geen strand te vinden. Hiervoor moet je een bootje of fiets pakken. Panama is anders als costa rica. Veel zeggen dat het er veel goedkoper is maar deze mening deel ik niet. Hier vragen ze echt overal geld voor. Voor je het weet hebben ze je tas als je uit een bus stapt, deze brengen ze 10 meter verder naar de volgende bus die je nodig hebt en vragen dan meteen een dollar. Ook als je naar een strand gaat moet je eerst netjes geld betalen voor de boot en lig je eenmaal op het strand komen ze geld vragen (soms wel 10 dollar) gezien er een nationaal park is. HAHA waar dan...?? Maar goed hier denken ze, we noemen alles gewoon een nationaal park, dan kunnen we goed geld verdienen. Ze zijn veel meer uit op geld verdienen op een beetje verkeerde manier. Dit vind ik jammer. Panama is wel heel mooi en bocas is erg gezellig

Wij hebben ons hier aangepast aan de relaxe sfeer. De eerste dag hebben we een bootje gepakt naar Red frog beach. Een mooi strand waar we de hele dag hebben gelegen. S avonds gingen we kijken wat er in de barretjes te beleven was. We begonnen in een bar met veel rastaboys. Relaxe sfeer en relaxe muziek. Bovendien was hier ladysnight dus ideaal voor mij. Daarna gingen we naar een andere bar. Hier was iets meer ritme in de muziek dus werd er flink gedanst. Dat stappen bevalt mij hier dus prima. Tegen een uur of 3 lag ik pas in bed.

Na lekker uitslapen hebben we een fiets gehuurd met het idee naar een strand te fietsen 13 km verderop. Ze hadden ons verteld dat de weg gewoon vlak was dus geen bergen. Maar helaas na 2 km begon de ellende al. Berg op, berg af. Gezien het warme weer en een bord met nog 11 km te gaan voor onze neus waren we blij met de taxi die ons een lift gaf naar het strand. Ook de informatie van een toeristen.... moet je dus niet al te serieus nemen. Ook hier hebben we buiten een enkele duik in het water vooral veel gelegen op het strand. De avond werd weer laat afgeloten met stappen.

Vandaag moesten we iets vroeger uit de veren. We hadden een boottocht geregeld. Eerst zouden we dolfijnen gaan zien. We hebben inderdaad twee vinnen gezien maar na een half uur naar het water staren vonden we het wel genoeg. Daarna verder. Tijd om te snorkelen. Ook dit was niet wat we hadden verwacht. Er was vis, maar niet veel en het coraal was helemaal kapot. Een nederlands stelletje in onze boot deelde deze teleurstelling. Uiteindelijk na het wisselen van boot en het maken van de motor gingen we naar het eiland Zapatilla. Het is een mooi wit stand met prachtige blauw groene zee. Maar op het strand lag veel rommel van de zee. Het was wel mooi, maar tja... ook weer niet helemaal het bounty idee. Uiteindelijk maakte we op de terugweg een stop om te eten. Hier hadden we een salade besteld ook deze was behoorlijk makkelijk in elkaar gegooid. Uiteindelijk na veel tijd op de boot gezeten te hebben kwamen we weer terug in Bocas. De boottocht viel ons erg tegen en ze gaven niet wat ze je beloven. Dit heb ik in Costa rica nog niet zo ervaren. De avond gingen we natuurlijk weer stappen. Nu met 3 andere nederlanders (Michiel,Michiel, Olaf). Ook deze avond was weer erg gezellig. De volgende dag had Bjorn genoeg zon gehad, daarom ging ik met een andere jongen naar het strand. Hier hebben we veel in het water gedobbert waardoor ik ondanks het insmeren met een behoorlijke rode bol terug kwam.
Onze laatste avond in Bocas hebben vooral veel geslapen. Ik was kapot.

En toen na 4 dagen Bocas was het tijd om afacheid te nemen. Ondanks het graag veel geld willen krijgen bij alles wat je doet, en de teleurstellingen tijdens de boottocht vond ik Bocas echt super. Het is een relaxe eilandje waar je leuk op stap kunt gaan. Je ontmoet er veel mensen waaronder onze grote vriend Sardintje. Deze man van een jaar of 40 kwamen je echt overal tegen. We konden geen boottocht, straat, bar of strand bezoeken of onze grote vriend was er ook. Het was een leuke man die graag veel vertelde. Zijn engels was echter heel erg slecht waardoor er meer uuuuhmmmm in de verhalen voorkwam als iets anders. Met enkele woorden maakte je maar een verhaal en kon er toch enigzins gepraat worden. De man kwam uit Sardinie vandaar de naam Sardintje.

Na een korte reis en het oversteken van een brug op de grens Panama Costa rica zitten we nu in Puerto Viejo. Ook hier nog even strand waarna we verder zullen gaan naar Tortuguera.

Tot zover mijn verhaal van Panama.

Groetjes Lian